Конференція Римсько-Католицьких Єпископів України

№ 62/07
Львів, 3 липня 2007 р.

Декрет 

Цим дозволяю на друк тексту «Обрядів Покаяння»  укра­їнською мовою, затвердженого XXVII Конференцією Рим­сько-Католицьких Єпи­скопів Укра­їни (Львів, 9 листопада 2006 року) та Конгрегацією Божого Культу і Дисципліни Таїнств (№ 1257/06/L від дня 27 квітня 2007 року).

Це видання оголошую взірцевим і рекомендую використовувати в усіх римсько-католицьких дієцезіях України.

З застереженням усіх інших приписів церковного права.

Мар’ян Кардинал Яворський,
Архієпископ-Митрополит Львівський,
Глава Конференції Римсько-Католицьких Єпископів України

CONGREGATIO DE CULTU DIVINO ET DISCIPLINA SACRAMENTORUM

Prot. n. 1257/06/L

UCRAINAE LATINORUM

Instante Eminentissimo Domino Mariano Card. Jaworski, Archiepiscopo Leopolitano Latinorum, Prжside Conferentiae Episcoporum Ucrainae Latinorum, litteris die 9 novembris 2005 datis, vigore facultatum huic Congregationi a Summo Pontifice BENEDICTO XVI tributarum, versionem ucrainam partis Ritualis Romani cui titulus est Ordo Paenitentiae, una cum formula sacra­mentali die 21 decembris 2004 approbata (Prot. n. 568.661), prout exstat in exemplari ad hoc Dicasterium mis­so, perlibenter confir­mamus.

In textu imprimendo inseratur ex integro hoc Decretum, quo ab Apostolica Sede petita confirmatio conceditur.

Eiusdem insuper textus impressi duo exemplaria ad hanc Congregationem transmittantur.

Contrariis quibuslibet minime obstantibus.

Ex aedibus S. Congregationis de Cultu Divino et Disciplina Sacramentorum, die 27 aprilis 2007.

Franciscus Card. Arinze,  Praefectus

Albertus Malcolm Ranjith, Archiepiscopus a Secretis

SACRA CONGREGATIO PRO CULTU DIVINO

Prot. n. 800/73

DECRETUM

Reconcilationem inter Deum et homines Dominus noster Iesus Christus mysterio mortis suж ac resurrectionis effecit (cf. Rom 5, 10). Ecclesiae in Apostolis hoc reconcilationis mini­sterium a Domino commissum est (2 Cor 5, 18 ss), quod ipsa implet hominibus faustum nuntium salutis afferendo eosque baptizando in aqua et Spiritu Sancto (cf. Mt 28, 19).

Sed propter humanam infirmitatem accidit, ut christiani “ca­ri­tatem suam primam relinquant” (cf. Ap 2, 4), quin etiam amici­tae cum Deo coniunctionem peccando dirumpant. Propterea, ad remittenda peccata post Baptismum commissa, Dominus peculiare sacramentum Paenitentiae instituit (cf. Io 20, 21-23), quod Ecclesia per saeculorum decursum fideliter celebra­vit, variis qui­dem modis, sed servatis eius elementis essentialibus.

Concilium autem Vaticanum Secundum haec statuit: “Ritus et formulж Paenitentiae ita recognoscantur, ut naturam et effectum Sacramenti clarius exprimant”.¹ Haec spectans, Sacra Congregatio pro Cultu Divino novum Ordinem Paenitentiae diligenter apparavit, ut actio Sacramenti plenius a fidelibus intellegatur.

In hoc novo Ordine, praeter Ordinem ad reconciliandos singulos paenitentes, ut in luce ponatur aspectus communitarius sacramenti, concinnatus est Ordo ad reconciliandos plures paenitentes, secundum quem confessio et absolutio singulares in celebratio­nem verbi Dei inseruntur. Praeterea, pro certis casibus, confectus est Ordo ad reconciliandos plures paenitentes cum confessione et absolutione generali, iuxta Normas Pastorales circa absolutio­nem sacramentalem generali modo impertiendam, a Sacra Congregatione pro Doctrina Fidei die 16 iunii 1972 datas.²

Ecclesia cordi habet fideles suos ad continuam conversionem et renovationem vocare. Volens autem ut baptizati, post lavacrum lapsi, peccata in Deum et fratres commissa agnoscant et veram paenitentiam in corde habeant, studensque eos ad celebrandum sacramento Paenitentiae praeparare, Ecclesia eos hortatur, ut cele­brationibus paenitentialibus nonnumquam intersint. Quam ob rem Sacra haec Congregatio normas eiusmodi celebrationum agendarum constituit atque exempla seu specimina earum proposuit, quae Conferentiae Episcopales ad necessitates regionum suarum poterunt accommodare.

Summus igitur Pontifex PAULUS VI Ordinem Pжnitentiae, a Sacra Congregatione pro Cultu Divino apparatum, auctoritate sua approbavit evulgarique iussit, ut is pro titulis huc spectantibus, qui in Rituali Romano usque adhuc vigente exstant, substitueretur. Qui Ordo, lingua Latina exaratus, statim ac prodie­rit, lingua autem vernacula conscriptus a die, quem Conferentiae Episcopales statuerint, postquam translationem in linguas vernaculas approbaverint confirmationemque ab Apostolica Sede impetraverint, vigere incipiet.

Contrariis quibuslibet minime obstantibus.

Ex aedibus S. Congregationis Rituum, die 19 Martii 1969, in sollemnitate S. Ioseph, Sponsi B.M.V.

        De spetiali mandato summi pontificis

Ioannes Card. Villot, Secretarius Status

A. Bugnini, Archiep. Tit. Diocletianen. a Secretis S. C. pro Cultu Divino

1 Conc. Vat. II, Const. Sacrosanctum Concilium, n. 72: A.A.S. 56 (1964), p. 118.

2 Cf. A.A.S. 64 (1972), pp. 510-514.